Blog

ලංකා සභාවට ආභරණයක් වූ ,සාහිත්‍ය රත්න සම්මානිත මහාචාර්ය වෝල්ටර් මාරසිංහ (Professor Walter Marasinghe) මේ රටේ ජ්‍යෙෂ්ඨ තම හා කීර්තිමත් විද්වතුන්ගෙන් කෙනෙකි. 1. නාට්‍ය අධ්‍යාපනය 2. විශ්ව විද්යාල, පාසල් පද්ධතිය සහ අනෙකුත් අධ්‍යාපන ආයතන වලින් විහිදී ගිය ශ්‍රී ලංකා නාට්‍ය ක්ෂේත්‍රයේ කලාත්මක පෞරුෂයකි.

1933 නොවැම්බර් 8 වැනි දින ලංකාවේ උතුරු මැද කොටසේ මල්දෙණිය නම් දුෂ්කර ගම්මානයක උපත ලබා ඇත. පියා, බෙන්ජමින් මාරසිංහ සහ මව විමලා මාරසිංහ යන දෙදෙනාම ක්‍රිස්තියානි පාසල්වල සේවය කළ කැපවූ පාසල් ගුරුවරුන්ය. ස්වභාවයෙන්ම එතුමාගේ නිවසේ අධ්‍යාපනික පරිසරයක් තිබුණි. මෙම කාලය තුළ ජාතික නිදහස පිළිබඳ සමාජ අපේක්ෂාවන් යටතේ වර්ධනය වූ සංස්කෘතික වාතාවරණයක් ද පැවතුනි. ලංකා සභාවේ, කුරුණෑගල දියෝකීසියේ මුල්ම රදගුරු ලක්දාස ද මෙල් හිමිපාණන් ආරම්භ කළ ස්වදේශීයකරණයේ ආභාසයද එතුමන්ට ලැබුණි. (එවිට යෞවන වෝල්ටර් මාරසිංහට වයස අවුරුදු 17 කි. 1950 දී එතුමා කුරුණෑගල රදගුරු විය).

එතුමා සිංහල භාෂාව සහ සාහිත්‍ය, ඉතිහාසය, භූගෝල විද්යාව, ගණිතය, චිත්‍ර, ඉංග්‍රීසි, පාලි, සංස්කෘත සහ සංගීතය යන විෂයයන් සඳහා ප්‍රථම පන්තියේ සාමාර්ථයක් සහිතව ජ්‍යෙෂ්ඨ ද්විතීයික සහතිකය සමත් විය. ඔහු ඉංග්‍රීසි මාධ්‍යයෙන් එම විභාගයට පෙනී සිට ඉතා හොඳින් සමත් වී ගුරු විද්‍යාලයට ඇතුළත් වී වසර දෙකක් සම්පූර්ණ කළේය.

1956 දී එතුමා මහනුවර ශු. පාවුල් පාසලේ ගුරුවරයෙකු ලෙස බැඳී ඇත. 1961 දී එතුමා ලන්ඩන් විශ්ව විද්‍යාලයෙන් පළමු පන්තියේ ගෞරව සහිතව සංස්කෘත භාෂාවෙන් ශාස්ත්‍රවේදී උපාධියක් ලබා ගෙන ඇත. පසුව එතුමා සංස්කෘත ඉගැන්වීම සඳහා මහනුවර ත්‍රිත්ව විද්‍යාලයට සම්බන්ධ වි ඇත. එතුමා සිසුන් අතර සිංහල රංග කලාව කෙරෙහි මහත් උනන්දුවක් ඇති කර ඇත. 1964 දී මහාචාර්ය ගෞරිනාත් ශාස්ත්‍රීගේ අධීක්ෂණය යටතේ කල්කටා විශ්වවිද්‍යාලයේ සංස්කෘත රංග කලාව පිළිබඳ ආචාර්ය උපාධිය හැදෑරීමට එතුමාට ශිෂ්‍යත්වයක් පිරිනමා ඇත. එතුමාගේ නිබන්ධනය "සංස්කෘතික රඟහල සහ වේදිකා ශිල්පය" නමින් නව දිල්ලියේදී ප්‍රකාශයට පත් කර ඇත. ඉන්දියාවේ සිටියදී එතුමා බෙංගාලි භාෂාව ඉගෙන ගත් අතර තාගෝර්ගේ ලේලිය වන ආචාර්ය බානි චැටර්ජි,යටතේ රබීන්ද්‍ර සංගීතය හදාරා ඇත. එතුමා උතුරු ඉන්දියානු ශාස්ත්‍රීය සංගීතය කෙරෙහි දැඩි උනන්දුවක් ඇති කර ගත් අතර ඉන්දියාවේ ශ්‍රේෂ්ඨතම සිතාර් වාදකයෙකු වන උස්තාද් විලාත් ඛාන්ගේ බාල සොහොයුරා වන උස්තාද් ඉම්රාන් ඛාන් යටතේ සිතාරය හදාරා ඇත.1979 දී නැවත ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණි පසු එතුමා කීර්තිමත් පුස්තකාලයාධිපති වරයෙක් වන එච්.ඒ.අයි (Ian) ගුණතිලක, යටතේ පේරාදෙණිය විශ්වවිද්යාලයේ සහකාර පුස්තකාලයාධිපතිවරයෙකු ලෙස සේවය කර ඇත. ඉන්පසු එහි පුස්තකාලයාධිපතිවරයා බවට පත් වූ අතර එම පුස්තකාලයට ඉහළ පිළිගැනීමක් ගෙන ඒම සඳහා මිල කළ නොහැකි දායකත්වයක් ලබා දී ඇත. එතුමා සිංහල නාට්‍ය කවයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ භාණ්ඩාගාරික, ඝණ්ඩාර සභාවේ අනුශාසක සහ විශ්වවිද්‍යාල කලා කවයේ සභාපති ලෙසින් පේරාදෙණියේ ශිෂ්‍ය ප්‍රජාවට මහත් සේවය කර ඇත.

එතුමා ශ්‍රී ලංකා ගුවන් විදුලි සංස්ථාවේ සම්භාව්‍ය සිතාර් වාදකයෙකි.

1991 දී එතුමා ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද්‍යාලයේ භාෂා හා සංස්කෘතික අධ්‍යයන අංශයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ කථිකාචාර්යවරයකු ලෙස සම්බන්ධ වී ඇත. එතුමාගේ පත්වීම ප්‍රධාන වශයෙන් සිදුවූයේ මහාචාර්ය මහින්ද පලිහවඩන මහතාගේ උනන්දුව නිසාය. (එතුමා මහාචාර්ය ඊ ඩබ්ලිව් අදිකාරම්ගේ ශිෂ්‍යයෙකි ) පීඨයෙන් දැඩි විරෝධයක් එල්ල වූ විට "අපට අවශ්‍ය වන්නේ ඔබේ සංස්කෘත දැනුම මිස, ඔබේ ආගම නොවේ" යන නිර්භීත ප්‍රකාශය කළේ මහාචාර්ය මහින්ද පලිහවඩනය.

රටේ කීර්තිමත් සහ පැරණිතම ශ්‍රී ලංකා සංවිධානය වන ශ්‍රී ලංකාවේ රාජකීය ආසියාතික සංගමයේ සාමාජිකයකුසේම පසුකාලීනව එහි සභාපතිද විය. එතුමා වසර දහයකට වැඩි කාලයක් ශ්‍රී ලංකා කලා මණ්ඩලයට ද අනුයුක්තව සිටි අතර පළමුව රාජ්‍ය සංගීත අනුමණ්ඩලයේ සභාපතිවරයා ලෙසත් පසුව උප සභාපතිවරයා ලෙසත් කටයුතු කළ එතුමා එම කාලසීමාව තුළ සම්භාව්‍ය සංගීතය දිවයිනේ ප්‍රචලිත කිරීමට පියවර රැසක් ගත්තේය.

2019 දී කලා මණ්ඩලය විසින් එතුමාට, ජීවිතයේ එක්වරක් පිරිනැමෙන ජනාධිපති සම්මානය වන "සාහිත්‍ය රත්න" සම්මානය පිරිනමා ඇත.

එතුමා පේරාදෙණිය විශ්ව විද්‍යාලයේ සිටියදී බෞද්ධ ආරාම ශිල්පය සහ රූප ශිල්පය පිළිබඳ කටයුතු කරන "මංජුශ්‍රීභාෂිත වස්තුවිද්‍යාශාස්ත්‍රී" යන සංස්කෘත ග්‍රන්ථයේ වටිනාම අත්පිටපත ලබා ගත්තේය. සංස්කෘත විද්වතුන් එම අත්පිටපත විස්තර කළ නොහැකි බව කියා සිටියද, එතුමා එය පරිවර්තනය කලේය.එතුමා සාරිපුත්ර ලෙස ජනප්‍රියව හඳුන්වනු ලබන "බිම්බමාන", බෞද්ධ නිරූපණමිතිය පිළිබඳ තවත් පුස්තකයක් හා, භාර්රහාරිගේ "වෛරාග්ය-සාටක" යන ග්‍රන්ථයද සිංහලට පරිවර්තනය කළේය. එතුමා සංස්කෘත සහ ග්‍රීක නාට්‍ය පිළිබඳ පොත් ගණනාවක් ලියා ඇති අතර සම්භාව්‍ය සංස්කෘත නාට්‍ය සිංහලට පරිවර්තනය කර ඇත. වටිනාම දායකත්වයක් වන්නේ වෙළුම් තුනකින් එතුමා විසින් "භාරතයේ නාට්‍ය ශාස්ත්‍රය" සිංහලට පරිවර්තනය කිරීමය. එතුමාගේ සංස්කෘත නාට්‍ය පරිවර්තන අතර, කාලිදාසගේ "අභිඤ්ඤා - ශකුන්තලා", "ප්‍රතිඥායුගන්ධාරායන", මහා කවි භාසවගේ "ස්වප්නවසාවදත්ත" සහ ශ්‍රී හර්ෂගේ "රත්නාවලි" යන නාට්‍ය කැපී පෙනේ. එයින් අවසන් දෙක සඳහා රාජ්‍ය සාහිත්‍ය සම්මාන දිනා ගත්තේය.

ඇංග්ලිකන් සභාවේ (ලංකා සභාවේ) භාවිතාවන ක්‍රිස්තියානි ගීතිකා පොතේ අර්ථවත් මියුරු ගීත එතුමා රචනා කර ඇත. ඒ අතරින් 521 වන ගීතිකාව (ස්වාමිනි දණින් වැටී ඔබේ පාමුලේ) අති විශිෂ්ට රචනාවකි. බිශොප් විද්‍යාලයීය පාසල් ගීතයේ තනු නිර්මාපකයාද මෙතුමාය. මැවිල්ල ගැන රචනා කිරීමේදී පමණක් පරිසර වර්ණනා කළද, අන් සෑම ගීතිකාවක්ම ළයට දැනෙන වදන්වලින් සමන්විතය. එතුමාගේ ගීතිකා බොහොමයක් සමගින් "දිමුතු තරුව" නමින් කැසට් පටයක් 1985 දී ජාතික ක්‍රිස්තියානි මණ්ඩලයේ, සන්නිවේදන අංශය මඟින් නිකුත් කරන ලදී, බොහෝ කීර්තිමත් කලාකරුවන් එතුමාගේ ගීතිකා එම කැසට් පටයට ගායනා කරන ලදී. මහාචාර්ය ඩී. පී. වීරක්කොඩි මහතා එහි සංගීත අධ්‍යක්ෂණය කලේය..එතුමා 1999 දී ශ්‍රී ජයවර්ධනපුර විශ්ව විද්‍යාලයේ සංස්කෘත පිළිබඳ මහාචාර්යවරයා ලෙස විශ්‍රාම ගියේය.

එතුමා නිහඬ පර්යේෂකයෙකු වේ. තවමත් එතුමාගේ ප්‍රකාශන කටයුතු කරගෙන යන අතර, පැකිලීමකින් තොරව අදටත් එතුමාගේ දැනුම සිසුන් සමඟ බෙදා ගනී.මහාචාර්ය වෝල්ටර් මාරසිංහ මැතිතුමනි, ඔබතුමාට දේව කරුණාවෙන්, ආයු වඩ්ඩකෝ: බල වඩ්ඩකෝ!

Professor Walter Marasinghe is a name synonymous with excellence in academia and the arts in Sri Lanka. Hailing from the humble beginnings of Maldeniya village in the north-central part of the country, his journey is nothing short of inspirational. Born on November 8, 1933, to Benjamin and Wimala Marasinghe, both dedicated educators, young Walter was nurtured in an environment steeped in education and cultural richness.

Marasinghe's academic prowess became evident early on, as he excelled in a myriad of subjects during his schooling, culminating in a stellar performance in the Senior Secondary Certificate examinations. His thirst for knowledge led him to pursue further studies, eventually earning a BA in Sanskrit with first-class honours from the University of London in 1961. His academic journey continued as he delved into the intricacies of Sanskrit theatre, earning a PhD from Calcutta University for his dissertation on "Cultural Theater and Stagecraft."

However, Marasinghe's contributions extend far beyond the realm of academia. He was a driving force in Sri Lanka's theatre industry, igniting a passion for Sinhala theatre among his students during his tenure at Kandy Trinity College. His love for the arts transcended borders, as he delved into Bengali and North Indian classical music during his time in India.

Upon returning to Sri Lanka, Marasinghe made significant strides in the field of library sciences, leaving an indelible mark as the librarian of Peradeniya University. His dedication to education and culture continued as he assumed roles in various student organizations, enriching the university experience for countless students.

Marasinghe's influence extended beyond the confines of academia, as he became a pivotal figure in promoting classical music through his involvement with the Sri Lanka Arts Council. His contributions were recognized with prestigious accolades, including the President's Award "Sahitya Ratna" in 2019.

A prolific writer and translator, Marasinghe's works spanned Sanskrit and Greek dramas, with notable translations such as Kalidasa's "Abhinya-Shakuntala" earning him state literature awards. His musical talents were equally remarkable, with compositions featured in Anglican Christian hymnals and school anthems in Sri Lanka.

Despite his numerous accomplishments, Marasinghe remained humble and committed to sharing his knowledge with future generations. His dedication to academia, culture, and the arts has left an indelible legacy, inspiring countless individuals to pursue excellence in their respective fields.

In Professor Walter Marasinghe, Sri Lanka has found not only a scholar and artist but also a beacon of wisdom and inspiration for generations to come.